Soefi Orde Nederland

Activiteiten
Zomerkamp 2014 Zwitserland
(Download of English Flyer)
actuele Soefi kalender
Nieuw
Commentaar Pir Zia op Ijzeren en Koperen regels

Jaarrekening

Beleidsplan Soefi Orde Nederland

Nieuwe link School voor de Dansen

Nieuw boek van Pir Zia

De Esoterische School

“De Soefi Orde is voornamelijk een esoterische school, waarin mensen worden ingewijd en waarin zij stap voor stap individueel vooruitgaan, hun ziel ontwikkelen richting spirituele realisatie …”

Binnen de vijf concentraties vormt de Esoterische School de kern van de Soefi Orde. Zij is een moderne voortzetting van een tijdloze traditie van mystieke training. Een aantal vormen waarop deze school haar diensten aanbiedt:

INITIATIE:

Het doel van initiatie (bayat) is het spiritueel ontwaken van de leerling (mureed). Het is een uiterlijk teken van de heilige verbintenis tussen de mureed en het Soefi pad met al haar murshids en pirs (leraren). Men kan een gids van de Soefi Orde vragen om initiatie als men klaar is om het proces van training te volgen.

PERSOONLIJKE BEGELEIDING:

Dit is een dynamische relatie tussen leerling en begeleider/representant. Elke leerling wordt aangemoedigd om individueel onderricht en begeleiding te ontvangen. Om de Soefi leringen te kunnen integreren in het dagelijks leven, is een persoonlijk spiritueel proces met specifieke oefeningen vereist.

LESSEN:

In lokale centra worden er lessen in de innerlijke leer van de Soefi Orde gegeven. Oefeningen vanuit de klassieke Soefi scholen zijn hier onderdeel van. Deze klassen zijn toegankelijk voor geïnitieerden en/of belangstellenden.

RETRAITES:

La loi Pinel est prolongée jusqu'en 2022 et 2024

De Esoterische School biedt ook de mogelijkheid tot het volgen van retraites, zowel individueel als in groepen. Retraites worden begeleid door getrainde gidsen die zelf training hebben ontvangen in het transformerende proces van de retraite. De individuele retraite wordt gezien als een gevorderde innerlijke training. De duur van een retraite kan variëren van enkele dagen tot meerdere weken, met daarin periodes van stilte, afzondering en spirituele oefening.

Alle training in de Esoterische School wordt verzorgd door volwaardig opgeleide representanten & gidsen. In lijn met de leringen van Pir-o-Murshid Hazrat Inayat Khan, Pir Vilayat Inayat Khan en Pir Zia Inayat Khan wordt ondersteuning, begeleiding en training gegeven, waarbij de mureed vrij is om eigen keuzes te maken (zonder verplichtende opdrachten e.d.). Zodat ieder individu in staat wordt gesteld om te ontwaken tot innerlijke leiding en inzicht.

De 5 concentraties:
De activiteiten van de Soefi Orde worden, in lijn met de visie van haar stichter, vorm gegeven in vijf concentraties:
De Esoterische School, de Genezings Orde, de Universele Eredienst, Kinship en Ziraat.

Symbool

Het symbool van de Soefi Orde is een hart met vleugels.

Het staat voor:
Het hart, dat zich openstelt voor het licht, krijgt vleugels.

Tien Soefi gedachten

De tien belangrijkste Soefi gedachten behelzen alle belangrijke aspecten van het innerlijk leven van de mens.

I.

Er is Eén God: de Eeuwige, het Enige Wezen, buiten Hem bestaat er niemand.

De God van de Soefi is tevens de God van elke geloofsovertuiging. Hij is de God van iedereen.
Voor de Soefi maakt het niets uit welke naam Hij draagt: Allah, God, Gott, Dieu, Brahma of Bhagwan. Al deze namen en nog vele andere zijn de namen van zijn God. Toch onttrekt voor hem God zich aan de begrenzing van een naam. Hij ziet zijn God in de zon, in het vuur en in de godsbeelden die door de diverse sekten aanbeden worden. Hij herkent Hem in alle vormen van het universum. Toch weet hij ook dat God zich buiten elke vorm bevindt: God in alles en alles in God. Zowel de Geziene als de Ongeziene, het Enige Wezen. Voor de Soefi is God niet alleen een religieus geloof, maar tevens het hoogste ideaal waartoe de ontvankelijkheid van de menselijke geest in staat is.
De Soefi die zichzelf vergeet en ernaar streeft het goddelijk ideaal te bereiken, wandelt gedurende zijn hele leven voortdurend op het pad van liefde en licht. In God ziet hij de perfectie van alles dat binnen het bereik van zijn menselijke waarnemingsvermogen komt, maar toch weet hij ook dat Hij buiten het bereik van de mens ligt. Hij kijkt naar Hem zoals een minnaar naar zijn geliefde kijkt. En hij beschouwt alles in zijn leven als van Hem afkomstig, in volmaakte berusting. De geheiligde naam van God betekent voor hem wat een medicijn is voor een patiënt. De goddelijke gedachte is het kompas waarop hij zijn schip naar de kusten van de onsterfelijkheid stuurt. Het godsideaal werkt voor een Soefi als een lift waarmee hij zichzelf tot het eeuwige doel opheft en het bereiken daarvan vormt het enige doel van zijn leven.

II.

Er is Eén Meester: de Geest van Leiding over alle Zielen, die Zijn volgelingen voortdurend tot het licht leidt.

De Soefi begrijpt dat, hoewel God de bron is van alle kennis, inspiratie en leiding, de mens het medium is door wie God Zijn kennis aan de wereld verkiest mede te delen. Hij onthult die kennis door iemand die in de ogen van de wereld een mens is, maar die in zijn bewustzijn God is. Alleen de rijpe ziel trekt zegeningen neer uit de hemel en God spreekt door die ziel. Hoewel Gods tong altijd bezig is zich in alle dingen uit te drukken, heeft Hij er toch behoefte aan om ook met de lippen van een mens te spreken en wel om de dovemansoren van velen onder ons te bereiken. De gehele geschiedenis van de mensheid lang heeft hij dit al gedaan. Elke grote leraar uit het verleden was deze Geest van Leiding die het leven van God leidde in menselijke gedaante. Oftewel, hun menselijke gedaante bestond uit steeds weer een andere jas, gedragen door steeds dezelfde persoon, die er telkens anders uitzag. Shiva, Boeddha, Rama, Krishna aan de ene kant, Abraham, Mozes, Jezus, Mohammed aan de andere kant. En nog vele anderen, bekend of onbekend in de geschiedenis, maar steeds één en dezelfde persoon.

Degenen die deze persoon hebben gezien en Hem kenden, hebben hem altijd herkend, in welke vorm of gedaante Hij zich ook aandiende. Degenen die alleen de jas konden waarnemen, raakten het spoor bijster. Daarom is er voor de Soefi maar één Leraar. Hoeveel verschillende namen Hij ook mag dragen in de verschillende perioden uit de geschiedenis. En Hij komt voortdurend terug om de mensheid uit de sluimer van zijn leven in illusie te doen ontwaken en om de mens opwaarts tot goddelijke perfectie te leiden. Naarmate de Soefi vooruitgaat in deze zienswijze, herkent hij zijn Meester, niet alleen in de heiligen, maar in de wijzen, in de dwazen, in de sint en in de zondaar. En hij heeft er altijd voor gezorgd om de Meester die de Ene alleen is en de enige Ene die er kan zijn en die er ooit zal zijn, niet uit het oog te verliezen.

Het Perzische woord voor meester is Murshid. De Soefi herkent de Murshid in alle wezens in de wereld en hij is bereid om van jong en oud te leren, van de ontwikkelde en onontwikkelde mens, rijk of arm, zonder er vraagtekens bij te zetten van wie hij iets leert. Hij begint dan het licht van Risalat te aanschouwen, de toorts van waarheid die voor hem uitlicht in elk wezen en elk ding binnen het universum. Zo ziet hij Rasul, drager van de Goddelijke Boodschap als een levende identiteit voor hem uitgaan. Zo ziet de Soefi het beeld van God, de vereerde godheid, in Zijn immanentie, manifest in de natuur en zijn leven wordt voor hem tot een volmaakte onthulling daarvan, zowel binnenin hem als buiten hem.

Vaak hebben mensen zich afgescheiden van elkaar om reden niet anders dan zich te willen vastklampen aan de persoonlijkheid van hun specifieke leraar. Ze eisten dan voor hem superioriteit over andere leraren en haalden leraren die door anderen met dezelfde hoogachting bejegend werden, naar beneden. Zo zijn zij de oorzaak geweest van de meeste oorlogen, conflicten en partijtwisten tussen de kinderen van God die de geschiedenis vermeldt.

Wat de Geest van Leiding is kan als volgt nog duidelijker worden gemaakt: net als zich in de mens een aanleg voor kunst, muziek, poëzie en wetenschap bevindt, zo bevindt zich in hem ook een aanleg voor leidinggevende geest. Het is beter om die aanleg ‘geest’ te noemen, want juist aan die hoogste aanleg worden al die andere vermogens ontleend. Zoals we kunnen zien dat vrijwel elke persoon wel een beetje artistieke aanleg heeft, maar niet iedereen een artiest is, zoals iedereen wel een deuntje kan neuriën, maar slechts één op de duizend een musicus is, zo ook bezit iedereen deze aanleg in een of andere vorm en in zekere mate. Maar de Geest van Leiding is helaas maar mondjesmaat onder wezens van het menselijk ras te vinden.

Een dichter in het Sanskriet: “Juwelen zijn stenen, maar kun je niet overal vinden, de sandelhoutboom is een boom, maar groeit niet in elk bos. Er zijn vele olifanten, maar slechts één olifant is koning. En zo bevinden zich ook over de hele wereld menselijke wezens, maar het waarachtige menselijke wezen kom je maar heel zelden tegen.”

Wanneer we verder komen dan alleen aanleg zien we dat ze tot vervolmaking komt in de Bodhisatva, de spirituele leraar of goddelijke boodschapper. Er bestaat een gezegde dat de hervormer het kind van de beschaving is, maar de profeet de vader ervan. Deze geest heeft altijd bestaan en moet altijd blijven bestaan. En op deze wijze is de boodschap van God van tijd tot tijd steeds doorgegeven.

III.

Er is één heilig boek: het geheiligd schrift van de natuur, het enige geschrift dat de lezer kan verlichten.

De meeste mensen beschouwen alleen bepaalde boeken of door mensenhand geschreven boekrollen die zorgvuldig geconserveerd ergens opgeslagen liggen ter overlevering op het nageslacht, als heilig. Mensen hebben gevochten en gedebatteerd over de authenticiteit van deze boeken, hebben geweigerd om enig ander boek van gelijke aard te accepteren en zo sekten gevormd waarbij ze zich aan het boek zelf hebben vastgeklampt en zij de voeling met wat erin stond verloren hebben. Ten alle tijden heeft de Soefi respect gehad voor al dergelijke boeken en hij heeft in de Vedanta, Zendavesta, Kabah, Bijbel, Koran en al die andere geheiligde geschriften de zelfde waarheid kunnen traceren die men kan lezen in het onkreukbare geschrift van de natuur, het enige Heilige Boek, het perfecte en levende model dat de aan het leven inherente wetten onderwijst. Ten opzichte van het manuscript van de natuur zij n alle andere geschriften als regenplasjes ten opzichte van de oceaan.
Voor iemand die in staat is te zien is elk blad aan de boom een bladzijde uit het heilige boek dat de goddelijke openbaring bevat en door voortdurend het heilige geschrift van de natuur te lezen en te begrijpen is elk moment van zijn leven vol inspiratie.

Wanneer een mens schrijft, krast hij lettertekens op blad of papier of kerft ze in steen, hout, of staal. Als God schrijft, gebruikt hij levende schepsels als Zijn letters. Wanneer het oog van zijn ziel open gaat en zijn blik scherp wordt, kan de Soefi de goddelijke wet in het geschrift van de natuur lezen. En al hetgeen de grote leraren van de mensheid hun volgelingen onderwezen hebben is door hen aan deze zelfde bron ontleend. Het weinige daarvan dat in woorden uit te drukken valt, vatten zij in woorden en zo hebben zij de innerlijke waarheid in stand gehouden, toen zij er zelf niet meer waren om die uit de doeken te doen.

IV.

Er is Eén Religie: het zonder afdwalen voortgaan in de juiste richting, die van het ideaal dat het levensdoel vervult van elke ziel.

In het Sanskriet noemt men religie Dharma, hetgeen met ‘plicht’ wordt vertaald. Ieder individu heeft de plicht tot religie. “Elke ziel wordt tot een bepaald doel geboren en het licht van dat doel ontbrandt in deze ziel “, zegt Sa’adi. Dit verklaart waarom de Soefi verdraagzaam staat tegenover het door iedereen volgen van een eigen pad. Dit is waarom hij zijn eigen principes niet met die van anderen vergelijkt, maar iedereen vrijheid van denken gunt. Hij is immers zelf ook een vrijdenker.

In de opvatting van een Soefi is religie het pad dat een mens leidt tot het bereiken van zijn ideaal, zowel in wereldse als in hemelse zin. Zonde en deugd, goed en verkeerd, goed en kwaad zijn niet voor ieder afzonderlijk geval hetzelfde. Dat hangt af van iemands evolutiestadium en zijn levensfase. Daarom houdt de Soefi zich niet zozeer bezig met de naam van de religie of de plaats voor zijn godsdienstbeoefening . Elke plaats is heilig genoeg voor zijn eredienst en alle religies maken hem duidelijk wat de religie van zijn ziel is. “ Ik zag U in de heilige Ka’ba en in de tempel van de godheid zag ik U ook.”

V.

Er is Eén Wet: de wet van wederkerigheid, die kan worden nageleefd door een onzelfzuchtig geweten gepaard aan een ontwaakt besef van rechtvaardigheid.

De mens besteedt zijn leven aan het najagen van alles waarvan hij denkt dat het hem profijt oplevert. En, waar hij zo helemaal opgaat in zijn eigenbelang, verliest hij op den duur zelfs het contact met zijn eigen werkelijke belang. De mens heeft wetten vervaardigd die hem goed van pas zijn gekomen, maar er zijn andere wetten waarbij hij veel beter af zou zijn. Hij noemt dit rechtvaardigheid, en alleen hetgeen hem door een ander wordt aangedaan noemt hij onrecht. Maar hij kan pas een vreedzaam leven leiden in harmonie met zijn medemens wanneer zijn rechtvaardigheidsgevoel door een onbaatzuchtig geweten in hem wakker is gemaakt. Net zoals de wereldse rechterlijke macht tussenbeide komt bij twee personen die in conflict zijn, in de wetenschap dat zij daartoe het recht heeft wanneer de twee strijdende partijen door hun persoonlijke belangen verblind zijn, zo grijpt de Almacht in bij elk gevecht, hoe groot of klein dat ook moge zijn.

De wet van wederkerigheid vrijwaart de mens van blootstelling aan de hogere machten, aangezien een voorkomend mens minder kans heeft om voor het gerecht gedaagd te worden. Het rechtvaardigheidsgevoel ontwaakt in een volmaakt kalme, nuchtere mind, dat wil zeggen een mind die vrij is van de roes door jeugd, kracht, macht, bezit, opdracht, geboorte of rang. Wanneer iemand niets geeft maar alleen neemt, lijkt het wel of dat een netto winst oplevert,of ook wanneer iemand wel geeft, maar minder dan hij neemt. Maar in beide gevallen is in werkelijkheid het verlies groter dan de winst, want een dergelijk soort winst dekt het gevoel voor rechtvaardigheid af binnenin iemand met een laagje. En wanneer vele van zulke lagen op elkaar het zicht van iemand vertroebeld hebben, wordt de mens blind voor zelfs zijn eigen profijt. Het is of je jezelf in het licht staat. “Blind hier betekent ook blind in het hiernamaals.”

Hoewel de verschillende religies verschillende wetten hebben uitgebracht die de mens trachten bij te brengen hoe hij harmonieus en vreedzaam met zijn medemens dient om te gaan, stemmen die wetten allemaal met elkaar overeen in deze ene waarheid: behandelt gij anderen precies zoals ook gij door hen behandeld zoudt willen worden. In het aannemen van een gunst van iemand, verhoogt de Soefi de waarde daarvan en in de acceptatie van wat een ander hem aandoet, ligt zijn toegeeflijkheid. (?)

VI.

Er is Eén Verwantschap, de menselijke verwantschap die de kinderen van de aarde zonder onderscheid verenigt in het Ouderschap van God.

De Soefi begrijpt dat het ene leven dat vanuit zijn innerlijke Wezen opkomt, zich aan de oppervlakte als een leven van verscheidenheid manifesteert. En binnen deze wereld van verscheidenheid vormt de mens de fijnste manifestatie daarvan, want door zijn evolutie kan hij zelfs in dit uiterlijke bestaan van verscheidenheid de eenheid van het innerlijk wezen realiseren. Maar door zich met anderen te verenigen, evolueert hij in de richting van zijn ideaal en dat is het enige doel van zijn komst op aarde.

Een mens verenigt zich met anderen binnen zijn gezinsverband en dat is de eerste stap in zijn evolutie. Toch hebben in het verleden families met elkaar gevochten en generaties lang wraak op elkaar genomen, waarbij ieder van hen dacht dat zijn zaak de enige waarachtige en rechtvaardige zaak was. Heden ten dage toont de mens zijn groei door zich met zijn buren en plaatsgenoten te verenigen en door zelfs de geest van vaderlandsliefde voor zijn natie in zichzelf te ontwikkelen. In dit opzicht toont hij groter dan zijn voorgangers, maar toch hebben mensen die zich zo nationalistisch verenigd hebben de onvoorstelbare ramp van de moderne wereldoorlogen teweeggebracht. De toekomstige generaties zullen deze oorlogen net zo bezien als wij nu tegen de familievetes uit het verleden aankijken.

Er zijn raciale banden die de cirkel van eenheid nog groter maken, maar nog altijd kijken sommige rassen neer op andere.

De band van religie laat een nog hoger ideaal zien. Maar zij heeft diverse sekten doen ontstaan die elkaar al duizenden jaren lang bestrijden en verachten en die voor eindeloze afscheidingen en splitsingen tussen mensen hebben gezorgd. Zelfs op zo een breed terrein voor verwantschap bevindt zich nog de kiem voor afscheiding. En hoe wijdverbreid een gevoel van verwantschap ook is, zo lang zij de ene mens van de andere blijft scheiden, is zij nog niet volmaakt.

De Soefi beseft dit en bevrijdt zich daarom van nationale, raciale, en religieuze begrenzingen. Hij verenigt zich in de onderlinge verwantschap van alle mensen, die wars is van de verschillen en het onderscheid naar klasse, kaste, geloof, ras, natie of religie en die de mensheid verenigt binnen de universele verwantschap.

VII.

Er is Eén Moraal: de liefde die uit zelfverloochening opwelt en in weldaden tot bloei komt.

In vele tradities hebben verschillende leraren allerlei van elkaar verschillende morele principes onderwezen. Die principes zijn als de vele afzonderlijke druppeltjes afkomstig uit één fontein. Maar, hoewel het water zich in haar val naar beneden afscheidt in ontelbare afzonderlijke druppeltjes, ontdekken we, als we naar de stroom kijken, dat het steeds dezelfde ene stroom is. Er zijn vele morele beginselen, precies zoals één fontein vele druppels uitspuit. Er ligt echter één stroom aan ten grondslag, de bron van alles, en dat is liefde. Liefde brengt hoop, geduld, lijdzaamheid, vergevingsgezindheid, verdraagzaamheid, voort. Alle weldaden en daden van welwillendheid schieten wortel in de aarde van het liefhebbende hart. Vrijgevigheid, liefdadigheid, aanpassingsvermogen en een verzoenende aard, zelfs zelfverloochening komen voort uit liefde alleen. De groten, zeldzaam uitverkorenen, tegen wie men al eeuwenlang opziet als het ideaal in de wereld, bezitten een hart dat in liefde opvlamt. Alle kwaad en zonde komen voort uit gebrek aan liefde.

Mensen noemen liefde blind, maar in werkelijkheid is liefde het licht van iemands aandachtige blik. Het oog kan alleen het oppervlak zien, liefde kan veel dieper kijken. Alle onwetendheid is gebrek aan liefde. Als een vuur niet goed brandt geeft het alleen maar rook, maar als het wordt aangewakkerd ontbrandt er een lichtende vlam. Zo is het ook met liefde. Liefde is blind zolang ze nog niet is ontwikkeld, maar wanneer haar vuur wordt aangewakkerd, ontbrandt de vlam die voor de reiziger het pad verlicht dat leidt van sterfelijkheid naar eeuwig leven. De geheimen van hemel en aarde worden aan de bezitter van het liefhebbende hart onthuld. De minnaar heeft meesterschap over zichzelf en anderen verworven en hij leeft niet alleen in communie met God, maar wordt geheel Eén met hem.

“ Ode aan u dan, O liefde, heerlijke gekte! Gij die al onze zwakheden heelt! Die de geneester is van onze hoogmoed en eigenwaan! Die onze Plato en onze Galen is!” zegt Roemi.

VIII.

Er is Eén Voorwerp van Verering: de schoonheid, die door al haar aspecten heen het hart van haar aanbidders verheft van het geziene tot het Ongeziene.

In de Hadith wordt gezegd: “God is prachtig en Hij is dol op schoonheid.” Dit geeft uitdrukking aan de waarheid dat de mens, die de geest van God heeft geërfd, schoonheid in zich draagt en van schoonheid houdt. Hoewel, wat mooi is voor de een nog niet altijd mooi is voor de ander. De mens ontwikkelt zijn gevoel voor schoonheid naarmate hij groeit en hij prefereert het hogere aspect van schoonheid boven het lagere. Maar wanneer hij een geleidelijke ontwikkeling heeft doorgemaakt van het prijzen van schoonheid in de geziene wereld naar het aanschouwen van het hoogste beeld van schoonheid in de Ongeziene wereld, dan verandert zijn hele bestaan in één groots visioen van schoonheid.

Bij het zien van de schoonheid van zon, maan, sterren en planeten heeft de mens altijd God verheerlijkt. Hij heeft God aanbeden in planten en in dieren. Hij heeft God herkent in de prachtige verdiensten van de mens en door zijn volmaakte kijk op schoonheid heeft hij de bron van alle schoonheid in de Ongeziene wereld ontdekt. Het Ongeziene waar al deze pracht uit ontspringt en waarin alles ook weer terugvloeit.

De Soefi beseft dit en vereert daarom schoonheid in al haar aspecten. Hij ziet het gezicht van de Geliefde in al het geziene en de geest van de Geliefde in het Ongeziene. En dus bevindt, waar hij ook kijkt, zijn ideaal van verering zich voor zijn neus.

“Overal waar ik kijk, zie ik Uw innemende gezicht. Waar ik ook heen ga, ik arriveer altijd bij Uw woning.”

IX.

Er is Eén Waarheid: de ware kennis van ons wezen, innerlijk en uiterlijk, die de essentie is van alle wijsheid.

Hazrat All zegt: “ Ken uzelf en u zult God kennen. ”Het is de kennis van het zelf die tot bloei komt in de kennis van God. Zelfkennis geeft antwoord op vragen als “Waar kom ik vandaan? Bestond ik al voordat ik mij van mijzelf bewust werd van mijn huidige bestaan? Als ik al bestond, als wat dan, als een individu zoals ik nu ook ben of als een menigte, of als insect, vogel, dier, geest, djinn, of engel? Wat gebeurt er bij de dood, de verandering waaraan elk schepsel onderhevig is? Waartoe draal ik hier een tijdje? Welk doel heb ik hier te vervullen? Waaruit bestaat mijn plicht in dit leven? Waarin ligt mijn geluk en waaronder voel ik mij ellendig. De mensen wier hart door het licht van boven wordt aangestoken gaan over zulke vragen nadenken. Maar degenen wier ziel al verlicht worden door de kennis van het zelf, begrijpen deze
vragen. Deze mensen geven aan groepen of individuen de weldaad van hun kennis door, zodat zelfs mensen wier hart nog niet opvlamt en wier ziel nog niet is verlicht, ook het pad dat tot volmaaktheid leidt, kunnen bewandelen.

Dit is ook de reden waarom aan mensen in verschillende delen van de wereld onderricht wordt gegeven in verschillende talen, in verschillende vormen van eredienst, in verschillende leerstellingen. Het is steeds dezelfde ene waarheid. Deze waarheid wordt slechts gezien in verschillende aspecten die passen bij de mensen en de tijd. Alleen zij die hier geen begrip van hebben, spotten met het geloof van anderen en veroordelen degenen die het geloof dat zij zelf belijden niet als het enige ware geloof beschouwen, tot hel en verdoemenis.

De Soefi erkent de kennis van het zelf als de essentie van alle religies. In elke religie kan hij die kennis terugvinden. Hij ziet in elke religie dezelfde waarheid en beschouwt ze daarom allemaal als één. Daarom ook kan hij de uitspraak van Jezus: “Ik en mijn Vader zijn Eén.” tot realiteit maken. Het onderscheid tussen schepsel en Schepper blijft op zijn lippen steken en reikt niet tot in zijn ziel. Dit wordt bedoeld met eenwording met God. Het is het verwerkelijken van het oplossen van het valse zelf in de kennis van het ware Zelf dat goddelijk is, eeuwig en aldoordringend. “ Van wie eenwording met God bereikt, moet het eigen zelf verloren gaan.”, aldus Amir

X.

Er is Eén Pad: het teniet doen van het onwerkelijke ego in het werkelijke, dat de sterveling opheft tot onsterfelijkheid en waarin alle volmaaktheid gelegen is.

“Ik ging over in niets, Ik verdween. En zie, ik was totaal levend.” Al degenen die zich het geheim van het leven hebben tot werkelijkheid hebben gemaakt, begrijpen dat leven één geheel is, maar uit twee aspecten bestaat. Ten eerste als onsterfelijk, aldoordringend en stilzwijgend. En ten tweede als sterfelijk, actief en manifest in verscheidenheid. De ziel, die uit het eerste aspect bestaat, wordt op een dwaalspoor gebracht, raakt verstrikt en hulpeloos bij de ervaring van het leven in contact met de mind en het lichaam, die immers van het tweede aspect zijn. De bevrediging van de begeerten van het lichaam en de fantasierijke capriolen van de mind bieden niet genoeg om te beantwoorden aan het doel van de ziel, dat zonder twijfel gelegen is in het ervaren van zichzelf als verschijnsel in zowel het geziene als het Ongeziene, hoewel zij de neiging heeft alleen maar zichzelf te willen zijn. Wanneer haar verdwaald zijn ervoor zorgt dat ze zich hulpeloos, sterfelijk en in een valstrik geraakt voelt, merkt ze dat ze niet thuis voelt. Dit is de tragedie van het leven, die de sterken en de zwakken, de rijken zowel als de armen, allemaal onvervuld houdt, waardoor ze steeds zoekende blijven, maar zelf niet weten waarnaar.

De Soefi weet dit en neemt het pad waarop hij zelf verdwijnt. Aan het einde van deze reis ontdekt hij onder leiding van een leraar op zijn pad dat hijzelf zijn eindbestemming was.
Zo zegt Iqbzi: “Ik was op zoek naar mijn eigen zelf. Ik was de reiziger en ik ben mijn eindbestemming.”

Gebeden

(Hazrat Inayat Khan)

Het is natuurlijk, om in het leven uitdrukking te geven aan wat we voelen. In het gebed geven we uitdrukking aan onze gevoelens voor God. Dit kan dankbaarheid zijn, het bekennen van onze tekortkomingen en daarvoor vergeving vragen, het uitspreken van onze moeilijkheden tegenover God en daarvoor hulp vragen en onze liefde voor God. Ieder van deze vier vormen van gebed geeft ons iets wat door niets anders verkregen kan worden en beantwoordt aan een diepgevoelde behoefte van onze ziel. Een vijfde en hoogste aanzicht van gebed is de bewustwording van God en leidt tot de eenwording met Hem. Dit schenkt ons het hoogste geluk, want het geluk van ons mensen, zegt Hazrat Inayat Khan is afhankelijk van het feit of we dicht bij God zijn.

Een heel bijzondere vorm van gebed is het bidden van de gebeden ‘Saum’, ‘Salat’ en ‘Khatum’, die in een hoge staat van inspiratie door Hazrat Inayat Khan ontvangen zijn. Ieder die deze gebeden dagelijks bidt, ervaart de goddelijke kracht, die men daardoor ontvangt, voelt zich opnieuw geïnspireerd, gezegend, vervuld van nieuw leven en ervaart een voortdurend groeien in bewustzijn.

Saum

Geloofd zijt Gij, Allerhoogste God,
Almachtig, Alomtegenwoordig, Aldoordringend,
het Enige Wezen.
Neem ons in Uw ouderarmen,
verhef ons boven de dichtheid van de aarde.
Uw schoonheid aanbidden wij,
aan U geven wij ons gewillig over.
Allergenadigste en barmhartige God,
het goddelijk ideaal van de gehele mensheid,
U alleen aanbidden wij,
en naar U alleen gaat ons verlangen uit.
Open ons hart voor Uw schoonheid,
verlicht onze ziel met Goddelijk licht.
O Gij, de Volmaaktheid van Liefde,
Harmonie en Schoonheid,
Almachtige Schepper, Onderhouder, Rechter
en Vergever van onze tekortkomingen,
Heer God van het oosten en van het westen,
van de werelden omhoog en omlaag
en van de geziene en ongeziene wezens,
stort Uw Liefde en Uw licht over ons uit,
geef voedsel aan ons lichaam, hart en ziel,
gebruik ons voor het doel, dat Uw wijsheid kiest
en leid ons op het pad van Uw eigen goedheid.
Trek ons nader tot U, ieder ogenblik van ons leven,
tot zich in ons weerspiegelen moge, Uw genade,
Uw heerlijkheid, Uw wijsheid, Uw vreugde
en Uw vrede.

Amen.

Salat

Allergenadigste Heer, Meester,
Messias en Verlosser van de mensheid,
Wij groeten U in alle ootmoed.
Gij zijt de eerste oorzaak en het laatste gevolg,
het goddelijk licht en de Geest van Leiding,
Alfa en Omega.
Uw licht is in alle vormen, Uw liefde in alle wezens:
in een liefhebbende moeder, in een vriendelijk vader,
in een onschuldig kind, in een hulpvaardig vriend,
in een bezielend leraar.
Geef, dat wij U herkennen mogen
in al Uw heilige namen en vormen:
als Rama, als Krishna, als Shiva, als Boeddha.
Laat ons U kennen als Abraham, als Salomo,
als Zarathoestra, als Mozes, als Jezus, als Mohammed,
en in veel meer namen en vormen,
bekend en onbekend aan de wereld.
Wij aanbidden Uw verleden,
Uw tegenwoordigheid verlicht diep ons wezen
en wij zien uit naar uw zegen in de toekomst.
O Boodschapper, Christus, Nabi, de Rasoel van God,
Gij wiens hart voortdurend opwaarts reikt,
Gij komt op aarde met een boodschap
als een duif van omhoog,
wanneer Dharma in verval is, en spreekt het woord
dat U in de mond wordt gelegd,
zoals het licht de wassende maan vult.
Laat de ster van het goddelijk licht
die in Uw hart schijnt, zich weerspiegelen
in het hart van Uw toegewijden.
Moge de Boodschap van God wijd en zijd reiken,
de hele mensheid verlichten
en maken tot één enkele familie
in het ouderschap van God.

Amen.

Khatum

O Gij, die de volmaaktheid zijt
van liefde, harmonie en schoonheid,
Heer van hemel en aarde,
open ons hart, opdat wij Uw stem mogen horen,
die voortdurend van binnenuit komt.
Ontsluit ons Uw goddelijk licht,
dat in onze ziel is verborgen,
opdat wij het leven beter mogen
kennen en begrijpen.
Allergenadigste en barmhartige God,
schenk ons Uw grote goedheid,
leer ons Uw liefdevol vergeven,
hef ons op boven alle onderscheid en verschil
dat de mensheid verdeelt,
zend ons de vrede van Uw goddelijke Geest
en verenig ons allen in Uw volmaakte wezen.

Amen.

Kindergebed

O Gij, de vader en moeder van Uw kinderen op aarde
Stort Uw Liefde en Uw Licht over ons uit
Moge Uw ouderarmen ons beschermen
en moge Uw zegen ons voor altijd omringen.

Amen.

Veel gestelde vragen

  1. Wat is Soefisme?

Het woord ‘Soefi’ komt van een Perzisch woord en betekent ‘wijsheid’. Van de oorspronkelijk stam van dat woord kunnen meerdere betekenissen worden afgeleid, onder andere het Griekse woord ‘sofia’ dat nog het meest interessant is.
Wijsheid is de ultieme kracht. Religie, die haar bron vindt in wijsheid, impliceert ook gedragscodes en inspiratie. Maar het standpunt van de wijze mens is anders dan van degenen die eenvoudigweg een religie aanhangen. De wijzen, wat hun geloof ook was, zijn altijd in staat geweest elkaar tegemoet te treden zonder de begrenzingen van uiterlijke vorm en conventie, die weliswaar natuurlijk en nodig zijn in het leven van een mens, maar die toch de mensheid in hokjes verdelen.

  1. Wat is volgens de Soefi Orde Soefisme?

“Soefisme is nooit bezit geweest van enig ras of religie, want verschillen en onderscheid vormen juist die misvattingen waarvan Soefis zichzelf proberen te zuiveren. Het mag erop lijken dat Soefisme uit de verschillende elementen van de diverse religies die in onze tijd vooraan staan, is gevormd, maar dat is niet zo. Want het Soefisme zelf vormt zowel de essentie van alle religies, als wel de ziel van de Islam.
Soefisme onthult alle tinten en kleurschakeringen van de diverse religies die de wereld kent, maar heeft zelf geen specifieke kleur. Praktisch alle profeten, heiligen, wijzen en mystici worden geclaimd door hun aanhangers, zoals Christus door de Christenen en Mozes door de Joden. Toch was Christus geen Christen en Mozes geen Jood. Het waren allemaal Soefis, vrij van aards onderscheid. De Geliefden van God zijn Gods evenbeeld en zijn totaal niet ontvankelijk voor dogma’s en beginselen.
Soefisme is geen religie, noch is het een filosofie. Het is geen deïsme en ook geen atheïsme, noch een moraal, noch een speciaal soort mysticisme en het is ook vrij van het gebruikelijke religieuze sektarisme. Als het al ooit een religie genoemd zou kunnen worden, zou het alleen een religie van liefde, harmonie en schoonheid kunnen heten. Als het al filosofie heet, gaat het verder dan dat, omdat een Soefi, door middel van de studie van metafysica het vuur van de devotie aanwakkert en zo ontkomt aan de zelfzucht die door filosofie opgeroepen wordt, Maar hij houdt een open oog voor rede en logica. De Soefi bidt tot Allah elk moment van zijn leven, Gods naam in zich oproepend . Maar tegelijkertijd realiseert hij zich dat zijn zelf niemand anders is dan God. Want voor een Soefi is God geen persoonlijk wezen, maar een machtig genezer die de ziel doet ontwaken uit haar begoocheling inzake aardse individualiteit, en is Hij een gids om die ziel tot Zelf-realisatie, het enige doel in het leven, te voeren.”

Om het Soefi pad een ‘isme’ te noemen, is een miskleun, aangezien het niet is gebaseerd op geloof of vooronderstellingen die iemand verwacht wordt te onderschrijven. Het is het pad van het ontwaakte menselijk hart, dat haar eenheid met het Goddelijke heeft ingezien. De Soefi is iemand die tot de ontdekking komt dat er een plaats van vrijheid bestaat, waar zijn innerlijke conditie niet bepaald wordt door uiterlijke omstandigheden.

  1. Is Soefisme een nieuwe religie?

“Wat is dan de doelstelling van de Soefi Beweging? Een nieuwe religie vormen? Nee, het doel is om de verschillende organen van één lichaam, die bedoeld zijn om met elkaar verenigd in plaats van verstrooid te zijn, samen te brengen. En wat is onze methode? Hoe gaan we te werk om een dergelijke verzoening te bewerkstelligen? Door voor onszelf te beseffen dat de essentie van alle religies dezelfde is en dat wijsheid die essentie is. Door die wijsheid als onze religie te beschouwen, in welke vorm we die ook gieten. De Soefi Beweging heeft leden die tot vele verschillende geloven behoren en die hun eigen religie niet hebben opgegeven. Integendeel, door hun begrip van het geloof van anderen raken zij steviger verankerd in hun eigen geloof. Vanuit een bekrompen gezichtspunt zou men kunnen stellen dat ze in gebreke blijven, omdat ze niet haten, wantrouwen en de religie van anderen bekritiseren. Ze tonen respect voor geschriften die miljoenen mensen heilig achten, ook al behoren deze geschriften niet tot hun eigen religie. Ze willen ook die andere geschriften bestuderen en waarderen en bevestigd vinden dat alle wijsheid, zowel die uit het Oosten als die uit het Westen, afkomstig is uit één enkele bron. Daarom is de Soefi beweging geen sekte. Het kan van alles zijn, behalve een sekte. En mocht het er toch ooit een worden, dan zou dat haaks staan op het ideaal waarmee het begonnen is. Want het belangrijkste ideaal van het Soefisme is het opheffen van de verschillen en het onderscheid die de mensheid verdeeld houden. En dit ideaal wordt bereikt door het besef dat alle menselijke wezens één en dezelfde oorsprong hebben en ook één en dezelfde bestemming. Beide noemen we God.”

  1. Wat is een gids?

Denk aan de term ‘gids’ in de simpelste zin van het woord: iemand die je kan helpen bij het vinden van je weg. Dit hoeft geen geperfectioneerd persoon te zijn (en is dat ook vrijwel nooit), en ook geen persoon voor wie je alleen maar mateloze bewondering koestert. In wezen ligt er een zeer herkenbare statie op het pad: de plek waar je de onvolkomenheden van je gids ontdekt. Het moet wel iemand zijn die om leiding door te laten komen, in staat is om zijn of haar eigen persoonlijkheid en ego opzij te zetten. Dit is zowel en gave waarmee sommige mensen geboren schijnen te worden, als een vaardigheid die ontwikkeld kan worden door aan jezelf te werken. Het is dikwijls waar dat degenen met grote ‘spirituele gaven’ minder bevredigende gidsen zijn dan degenen die er hard aan moeten trekken om door hun eigen ego en persoonlijkheidstrekken heen te breken.

Pir-o-Murshid Inayat Khan zegt dat we, om in ons leven datgene te manifesteren wat als een goddelijke impuls begint, een gebouw in elkaar zetten. Pir Vilayat zegt dat schoonheid de stoffelijke manifestatie van heerlijkheid is. We nemen een aardse gids, zodat we een fysieke aanwezigheid hebben, door wie de innerlijke bron van onze eigen leiding reëler kan worden. Uiteindelijk begrijpen we dat alles wat we dachten dat onze gids was, een projectie is van ons eigen ‘hogere Zelf’. Voor de gids is het de kunst om steeds op het hoogste Zelf (het doel) van zijn of haar mureed geconcentreerd te blijven.

Als we blijven wachten op een gids die aan alle criteria zoals we ons die voorstellen, voldoet, zouden het wel eens kunnen dat we erg lang moeten wachten. Het helpt om ons hart te volgen. In zeker opzicht zijn al onze ontmoetingen, ontmoetingen met een gids, omdat immers niemand dan wij de reis kunnen maken en elke stap een poort tot onbekend terrein vormt. (Murshids definitie van initiatie is ‘een stap in onbekende richting’).

“Hoe minder eenvoud een mens heeft, des te gecompliceerder wordt het leven voor hem. Het leven wordt complex naarmate iemand zelf gecompliceerd wordt. Overtuigingen in de trant van dat een beschermengel iemand leidt op zijn levenspad, of dat een geest als gids daarbij behulpzaam is, zijn complexe geloven die het voor iemand alleen maar gecompliceerd maken. We hebben al meegemaakt dat de goddelijke leiding in onze babytijd in de vorm van onze moeder, in de vorm van onze vader is verschenen en ook in de vorm van al degenen die in ons leven voor ons hebben gezorgd, en nog steeds geloven we niet in goddelijke leiding. Behalve dan als dat op een ingewikkelde manier wordt voorgesteld.”

  1. Waarom een gids? Hoe er een te vinden?

De relatie met de gids is soms de belangrijkste relatie in iemands leven. Het is dus verstandig om erg nauwlettend te zijn bij het aangaan ervan. Meestal gaat het om een beslissing waarbij ons hart en onze mind overeenstemmen. Het is vaak verstandig om eerst eens te gaan kijken bij een aantal mogelijke gidsen, zodat je je respons op de sfeer en het temperament van verschillende mensen kunt peilen. Je moet je geïnspireerd voelen door je gids en vertrouwen hebben in zijn of haar kennis van het pad. Misschien is het nog het belangrijkste dat je je gerust voelt, dat je open kunt zijn tegen deze persoon.

  1. Wat is de rol van de Goeroe versus de Soefi Murshid?

Het doel van de training in het Soefisme is eerder helemaal menselijk te worden dan om aan je menselijkheid te ontstijgen. En zo vormt de Murshid een vriend en metgezel op het pad. Hij geeft je inspiratie en leiding, maar geen instructies. De Murshid stelt niet zijn of haar wil en geweten in plaats van die van de mureed (student), maar helpt de mureed om zijn of haar eigen wil en geweten te ontwikkelen.

  1. Wat is initiatie?

“Er zijn verschillende soorten inspiratie die de ziel kan ervaren. Een ervan is natuurlijke initiatie. Een soort natuurlijke ontvouwing komt dan tot de ziel, zonder dat zij ook maar een enkele poging had gedaan dit te ervaren. Zij kan er ook geen enkele oorzaak of reden voor aanwijzen. Soms komt deze initiatie na een ernstige ziekte, na groot lijden of pijn. Het komt ineens, alsof de horizon openbarst, als een lichtflits en van het ene op het andere moment is de wereld veranderd. Maar de wereld is niet zelf veranderd. Het komt doordat die persoon is zijn afstemming anders is geworden. Hij begint anders te denken, anders te voelen, te handelen volgens ander inzicht. Zijn hele conditie begint te veranderen. Je zou kunnen zeggen dat hij pas vanaf dat moment begint te leven. Het kan als een visioen komen, als een droom, als een verschijnsel of in wat voor vorm dan ook. Hoe het zich zal manifesteren, kun je niet zelf bepalen.

Een ander soort bij de mystici bekende initiatie is de initiatie die iemand ontvangt van een op aarde levend persoon. Iedere mysterieschool kent haar eigen initiatie. In het Oosten, waar mystieke ideeën overal aanwezig zijn en als zeer heilig worden gezien, beschouwt iemand die het spirituele pad wil betreden, initiatie als het allerbelangrijkste. Als een ziel als Jezus Christus gedoopt moest worden door Johannes de Doper, kan geen ziel op aarde zeggen: “ Initiatie? Niet voor mij, daar sta ik boven.” Kan het dan niet zonder? Alles kan. Het is mogelijk dat iemand in het water springt met de intentie om naar de haven van New York te zwemmen. Maar zijn leven zal veiliger zijn als hij een overtocht boekt met een van de gebruikelijke scheepslijndiensten. Even groot of zelfs nog groter, is het verschil tussen de ziel die zich op het spirituele pad wil begeven door het nemen van initiatie en die andere ziel die dat weigert.

Initiatie door een spirituele leider betekent vertrouwen van twee kanten: vertrouwen dat de leraar aan de leerling schenkt en vertrouwen van de leerling in de leraar. De vorderingen van de geïnitieerde zijn afhankelijk van de mate waarin hij zich aan de leiding van de leraar overgeeft. De een geeft hem misschien alleen maar één vinger, een ander zelfs misschien slechts een vingerkootje, terwijl een derde zijn of haar hele hand geeft. Dat maakt groot verschil uit, want als een leerling zegt: “Es kijken, ik wil zo en zoveel tijd en aandacht besteden aan jouw leiding, is dat voldoende?”, zal de leraar zeggen: “Als jij dat zelf voldoende vindt, is het ja.” In werkelijkheid is het echter nooit genoeg. Je zou je dan ook nog kunnen afvragen of je op die manier niet bezig bent je eigen standpunt op te geven om klakkeloos achter dat van een ander aan te hollen, maar in wezen is het zo dat als iemand een standpunt heeft, hij of zij dat nooit verliest. Het gezichtspunt dat iemand verliest is niet het eigen gezichtspunt. En door naar iets te kijken vanuit het gezichtspunt van iemand anders, wordt je eigen blik alleen maar breder. Je hebt dan twee gezichtspunten in plaats van een. Als de gedachte van de leerling toevallig anders is dan die van de leraar, wordt de leerlings eigen gedachte verdubbeld door die van de leraar erbij over te nemen. De leerling houdt zijn eigen standpunt eveneens, alleen nu heeft hij nog iets naast zijn eigen visie, waaruit hij een keuze kan maken. De horizon van zijn gedachten heeft zich verwijd. Maar de leerling die zegt: “Ik zal mijn standpunt bewaken anders ontsnapt het me nog”, zal nog enig profijt trekken uit deze houding.”

  1. Waarom veranderen jullie je naam?

Een spirituele naam is een geschenk dat om vele redenen door een gids of leraar aan een zoeker op het spirituele pad geschonken wordt. De spirituele naam weerspiegelt een goddelijke kwaliteit die de leraar zich in de ziel van zijn of haar student ziet ontvouwen. Die kwaliteit vormt misschien de essentie van het wezen van de student of het kan een statie zijn waar de student zich in bevindt, of die hij nadert. Het gebruik van die naam helpt die kwaliteit aan het licht te komen. Het roept de kwaliteit op en richt tevens de aandacht van de student erop.

Sommige mensen kiezen ervoor om overal met hun spirituele naam aangesproken te worden. Anderen bewaren hem voor in diepe persoonlijke concentratie. Weer anderen kiezen ervoor om nooit een spirituele naam te dragen. Er is geen eis dat dat moet. Wanneer een geschenk eenmaal weggeschonken is, heeft de gever niets meer te zeggen over wat ermee gebeurt.

  1. Wat zijn ‘oefeningen’?

Een kind herhaalt het alfabet en leert op die manier lezen. Of hij of zij dreunt de tafels van vermenigvuldiging net zo lang op tot ze automatisch opkomen wanneer ze bij dagelijkse berekeningen nodig zijn. Een musicus speelt uit ten treuren dezelfde toonladders en oefenstukken en daarmee krijgt hij de vaardigheid in de vingers om steeds complexere muziek te spelen, of om te kunnen improviseren.

Een ingewijde op het spirituele pad moet ook bepaalde vaardigheiden aanscherpen: intuïtie, verfijnde waarneming, inzicht, devotie. Deze vaardigheden ontwikkelen we door het steeds herhalen van spirituele oefeningen. Ademhalingsoefeningen, met geluid en beweging, meditatie, concentratie, contemplatie en gebed vormen de componenten van het repertoire aan oefenstof van een zoeker.

Niet elke oefening is even bruikbaar voor alle mensen. In feite kan een verkeerd gekozen oefening iemand psychologische en zelfs fysieke schade toebrengen. Dat is ook de reden waarom veel oefeningen geheim blijven totdat de ingewijde er klaar voor geacht wordt te zijn. Oefeningen worden door iemands spirituele gids voorgeschreven. Ze moeten wel allemaal van dezelfde bron afkomstig zijn. Want je gaat toch ook geen medicijnen van twee verschillende dokters door elkaar mixen?

  1. Biedt het Soefisme buitengewone ervaringen?

Als ‘buitengewoon’ duidt op iemands innerlijke kennis en innerlijke zintuigen waardoor zijn of haar ziel, zijn of haar wezen, weerspiegeld wordt, dan is dat een natuurlijk ontwaken tot zijn of haar goddelijk erfdeel.

  1. Wat is spirituele kracht en hoe kom ik aan die kracht?

Het is natuurlijk om tot het spirituele pad te komen met het idee daar iets te kunnen halen dat voor ons van waarde is, of wat we denken nodig te hebben. En mogelijkerwijs worden er ook wel spirituele kracht of andere capaciteiten onderweg op dit pad gerealiseerd, maar de Soefi is hier niet naar op zoek. Als deze dingen komen, dan komen ze. De Soefi wordt gemotiveerd door het onverklaarbare verlangen om de sluiers van gescheidenheid te verwijderen, om in contact te leven met zijn allerinnerlijkste Zelf, hetgeen het enige is dat in het leven werkelijk voldoening geeft.

  1. Wat bedoelen jullie met ‘herinnering’?

‘Herinnering’ in het Soefisme is elke oefening die de eenheid bevestigd. De dervishen zeggen dat de enige echte zonde die van vergeetachtigheid is, namelijk vervallen in de illusie van afgescheiden zijn. Alle schade die mannen en vrouwen zichzelf, elkaar en de planeet berokkenen, vloeit voort uit de fout van het niet (h)erkennen van onze aangeboren onderlinge verbondenheid, tussen al het geschapene onderling en de Schepper.

  1. Overgangsriten en initiatie (welke betekenis hebben die?)

De Soefi Orde bestaat uit een uiterlijk lichaam en een innerlijk karakter. Als uiterlijk lichaam heeft zij haar Khankah, haar takken (concentraties) en haar Loges (centra).

Innerlijk werkt de ordening van de Orde is als volgt. Er zijn vier kringen van geïntimeerden: de studiekring, de gevorderdenkring, de binnenkring, de hogere kring. Door initiaties komt men geleidelijk van de ene kring in de andere. Er is een initiatie die ‘de Soefi’ heet en daarmee wordt de verplichting aan de Orde beëindigd. Als iemand daarna de mensheid nog verder wil helpen, wordt hij of zij aangesteld en geïnitieerd als Khalief of Murshid om werk te doen in die richting.

“De voorwaarde voor initiatie is dat aan een mureed bepaalde oefeningen of lessen kunnen worden toevertrouwd. Van de mureed wordt verwacht dat hij zich aan zijn belofte van geheimhouding houdt en niet alleen tegenover niet-leden, maar ook tegenover leden. Omdat iedere oefening als recept is bedoeld voor die specifieke persoon en die persoon mag dat recept niet aan iemand anders doorgeven. Initiatie is een vertrouwen dat de Murshid aan zijn mureeds geeft. Hij verwacht van hen oprechtheid. Vertrouwen wordt tot een kracht in de mureed, waardoor hij of zij in staat is om vooruit te gaan op zijn of haar spirituele reis. Alleen de studie van een bepaalde filosofie is niet genoeg. Op de achtergrond van alles moet iemand een oprecht leven leiden. Oprechtheid moet de eerste stap zijn op het pad van spiritualiteit. Jezus Christus noemde dit geloof.”

  1. Hoe staat de Internationale Soefi Orde tegenover drugs?

Er bestaan paden die bepaalde stoffen gebruiken als sacrament en het is zeer zeker waar dat individuele personen soms diepe inzichten hiermee hebben bereikt. Maar de meerderheid binnen het Soefisme is van mening dat dit niet echt bruikbaar is. Omdat een stof extrinsiek is, van buitenaf toegevoegd, vervormt die iemands waarneming net zoveel als dat ze haar schijnt te openen. En vaak leidt dat tot fascinatie voor verschijnselen in plaats van te leiden tot de bevrijding van de ziel.

Erger nog, aangezien de subtiele centra (de chakra’s, enz.) kunstmatig opgewekt worden, zorgt de combinatie van drugs met spirituele Soefi oefeningen voor vreemde en onbeheersbare bijverschijnselen. En mettertijd verliezen de subtiele centra hun gevoeligheid. Vandaar dat geïnitieerden in de Internationale Soefi Orde gevraagd wordt af te zien van het gebruik van drugs.

De Genezings Orde

De Soefi Genezings Orde heeft als doel de mensheid te doen ontwaken tot een grotere realisatie van de kracht van de Goddelijke Geest om te genezen. De belangrijkste activiteit van de Genezings Orde is een groepsgenezingsdienst, die genezingscirkel wordt genoemd. De genezingscirkel richt zich op genezing op afstand door afstemming, gebed, adem en concentratie. Een cirkel wordt geleid door iemand, die is ingewijd als conductor. Iedereen kan om een dergelijke genezing verzoeken (kosteloos). Men kan zich hiervoor tot één van de conductors richten. Iedere genezer, die een geestelijke aspiratie heeft, moet een vonk van het hartevuur van de Messias in zich ontwikkelen, dan zal zelfs, voor dat hij zal trachten iemand te genezen, zijn tegenwoordigheid alleen reeds genezen. Vele geneeswijzen houden zich voornamelijk bezig met het afnemen van de symptomen van een ziekte of een compleet verdwijnen daarvan.

De Soefi Genezings Orde richt zich in de eerste plaats op de transformatie van het bewustzijn als een onmisbaar aspect van het eigenlijke genezingproces. Hierdoor wordt het proces van het ontwaken van de mensheid ondersteunt. Met ‘transformatie van bewustzijn' wordt een proces bedoeld, waarbij het bewustzijn een verandering ondergaat die voortkomt uit een verschuiving in iemands besef van wie hij of zij is. Het leven als geheel, zowel het innerlijke als het uiterlijke, toont dan een compleet nieuw gezicht en er ontstaat een fris perspectief, gebaseerd op een veel diepere waardering van het zijn.

Ziraat

De geestelijke kracht die vandaag over de wereld uitstroomt, laat allerlei soorten zaad in het menselijk hart ontkiemen. Er zijn Ploegers op het veld en er zijn Oogsters voor de oogst. Allen zijn verschillend en de een kan het werk van de ander niet doen. Maar allen werken het goddelijk plan uit en allen zijn nodig voor de anderen.

Ziraat is de jongste van de vijf Soefi concentraties. Hazrat Inayat Khan vond inspiratie uit de ons omringende natuur en hij putte tevens uit de symbolenleer van de klassieke Naqshibandi Soefi Orde. Hij creëerde een mysterieschool, te vergelijken met de vrijmetselarij, met symbolen, ceremonie, beslotenheid en discretie.

Ziraat gebruikt het in cultuur brengen van de aarde als metafoor. Concentratie op de verschillende fasen van landbouw en de daarin te ontdekken parallellen in ons doen en laten, kan bijdragen tot onze geestelijke ontwikkeling. Het doel van Ziraat is cultivatie van de persoonlijkheid, innerlijke groei en godsbewustzijn. De leringen binnen Ziraat baseren zich op de wet van harmonie die aan de werking van de natuur ten grondslag ligt en die in de landbouw zou moeten worden toegepast. Zuivering en verbinding met kwaliteiten van aarde, water, vuur, lucht en ether zijn essentieel.

Werken aan jezelf kun je zien als het werk van de boer in het boerenbedrijf: oude wortels uittrekken, het land voorbereiden, zaaien, zorg voor het gewas tijdens de groei, het binnenhalen van de oogst en een juist omgaan met dat wat geoogst is.

De Ziraat-symboliek kent een hiërarchie: De Eigenaar van de Boerderij is God. De geestelijk leraar, die de Boodschap brengt, is de Grote Landbouwer (Herenboer). De verantwoordelijke voor het werk van innerlijke groei is een Ervaren Landbouwer. Deze werkt samen met andere werkers op het boerenbedrijf. De helpers vervullen verschillende taken, die als leerschool dienen tot persoonlijke vorming en realisatie. Op deze manier draagt Ziraat bij aan de groei en het welzijn van jezelf, anderen en uiteindelijk aan de evolutie van de mensheid en het behoud van de planeet.

Kinship

De concentratie van Kinship is de meest omvattende. De basis hiervoor ligt in de teksten over Broederschap van Pir-o-Murshid Hazrat Inayat Khan.

De manier waarop wij met elkaar omgaan, met onze directe omgeving en met de aarde als geheel is het levende bewijs van onze spirituele groei.

Kinship staat voor verwantschap, met alle levende wezens.

Kinship richt zich op het dienen en verwezenlijken van de binnen- en buitenwereld van de mens, het ontwaken van het bewustzijn en het geweten. We kunnen ons gewaar worden van het innerlijk licht en dat manifesteren. Een voorwaarde om Kinship te beoefenen is dat we ons blijven afstemmen, telkens weer, op dat licht. Daarmee wordt het een aldoordringende houding, die bijdraagt tot verwezelijking van Liefde, Harmonie en Schoonheid.

Je ontwikkelt Kinship door het te leven: Work is love made visible.

Vrij vertaald: liefde is een werkwoord.

Kinship is de weg van het hart. Respect, tolerantie, sympathie en vriendschap geven vorm aan het eren van de heiligheid van het menselijk-zijn. Je kan er niet alleen over praten of in geloven; je moet het vieren en uitdragen.

Voorbeelden van activiteiten:

Dansen van Universele Vrede, waarbij d.m.v. dans en zang op mantra's en teksten uit de wereldtradities en natuurvolken de deelnemers zich kunnen openen en uitdrukking kunnen geven aan hun verwantschap met elkaar en met de schepping.
Hope project, New Delhi, India
Elke handeling, hoe klein of groot, in bovenstaande geest, valt onder Kinship